Նարեկացին` ուխտաւոր. մեռած շինարարի կենդանացում
ԺԴ
Գրիգորը գնաց Մծբին քաղաք` [այցելելու] Յակոբ Մծբնայ հայրապետի գերեզմանին: Հասնելով Տիգրիս գետին` Ջզիրից ներքեւ, ուր շատ գետեր են խառնւում նրան եւ ուր կամուրջ կար գետի մի աչքի վրայ, որը «Բաւտու կամուրջ» էին կոչում` Գրիգորը, այն տեսնելով, զարմացաւ եւ նրանով անցնելիս կամուրջը շինողի համար մեղքերի թողութիւն ու արքայութիւն էր խնդրում: Տիրոջ հրեշտակը երեւաց նրան եւ ասաց.
- Սա շինողը կռապաշտ է, մեռել է եւ դժոխքում է: Բայց եթէ կամենում ես, որ Աստուած նրան արքայութիւն տայ, կենդանացրո՛ւ մեռեալին. նրա գերեզմանը կամրջի մօտ է:
Դրա տեղը ցոյց տալով` [հրեշտակը] հեռացաւ:
Գրիգորը գնաց կանգնեց գերեզմանի վերեւում, աղօթեց առ Աստուած եւ խաչակնքեց հողացած մարմնի վրայ: Աստուծոյ հրամանով [մեռածն] իսկոյն յարութիւն առաւ-կենդանացաւ: [Գրիգորը] նրան սովորեցրեց խոստովանել եւ երկրպագել Աստծուն եւ անմիջապէս մկրտելով` դարձրեց նրան Աստուծոյ որդի: Դարձեալ խաչակնքեց նրա վրայ, եւ իսկոյն մարմինը հող դարձաւ, իսկ հոգին ուղարկեց Ադամի դրախտ:
Սկզբնաղբիւր: ՄՄ ձեռ. թ. 9861, էջ 11բ-12ա: